Archief van
Auteur: jos

Zijn spreekt

Zijn spreekt

Natuur is kwetsbaar. Alle leven is in zijn essentie kwetsbaar, daarin echter ligt juist haar kracht. De kwetsbaarheid maakt het levende mogelijk, geeft het baan zodat het bloeien en rijpen kan vanuit zichzelf. Het levende, de natuur is niet aan de tekentafel geconcipieerd en in massaproductie genomen. Nee, veel eerder ontspringt het uit het levende zelf, dát ís; wat eigenlijk mysterieus is. Het levende is bewegend, ‘stroomt’ zei Herakleitos, de Griekse oude wijsgeer. Tegelijk ontspringt het. Uit dat wat vooraf…

Lees Meer Lees Meer

Kostbaarste mens,

Kostbaarste mens,

Ik wil je graag zeggen, dit over onze grootste diamant: ‘De kwetsbaarheid is de kracht van ons hart en geeft ons de warmte van de ontvangenis van de natuur. Eenheid die eenvoud schept en in liefde leeft, het is haar grond. Zonder dat, het heilige, bestaat niks’. Jos 23/12/2024

Bevragen van het wonder dat wij zijn

Bevragen van het wonder dat wij zijn

Bezinning in echte zin komt onze ziel ten goede, en ook de hele ziel, de wereldziel om zo te zeggen. * Het universum is van dezelfde oorsprong als wij zijn. Het heilige dat kern daarvan is wil niets liever als dat verstaan wordt, zegt mijn intuitie. Het is van een bezielde diepte, wijst naar het absolute, echter geenszins dwingend of donker bezwaard van straf en schuld, maar integendeel feestelijk vrij, warm en open, vol charme en elegantie, en lief, niets…

Lees Meer Lees Meer

Kerstnacht, in de schoot van het Oneindige

Kerstnacht, in de schoot van het Oneindige

Over symboliek gesproken Midden op kerstavond dwarrelde plots bij mij een fraaie kerstwenskaart binnen, als met een toverstaf op een wenswolkje binnen gezonden. Met de wind meegegeven en plop, ineens was het daar en liet het zich bewonderen. Prachtig uitgevoerd. Bemoedigende kleinoden, met Kerst kunnen mensen die wonderen laten gebeuren. Alsof een kerstverhaal open ging kwamen in mij herinneringen van vroeger boven. In mijn kindertijd aten wij na de lange nachtmis van uren allemaal samen als groot katholiek gezin aan…

Lees Meer Lees Meer

Tijd om ons te bezinnen?

Tijd om ons te bezinnen?

26 maart 2020 Jos Een verontrustend virus raast de wereld door, vliegensvlug en zonder schroom. Het schuwt de aanval niet en geeft zich zomaar niet gewonnen. Hardnekkig als het is kan het zich repeterend in meerdere aanvalsgolven aan dienen. We moeten het goed uitzieken, denk ik. Als het geen voedingsbodem meer zal vinden zal het zich wel terugtrekken en zijn eigen plaatsje vinden zonder al dit onbegrensde woekeren. Laten we hopen dat hier bij ons de situatie niet helemaal uit…

Lees Meer Lees Meer

Waar is de stille tijd gebleven?

Waar is de stille tijd gebleven?

8 januari 2019 Jos Onze cultuur raast maar door en sleurt in haar driftigheid ook de tijd voor stil staan mee. In deze staat is de mens haastig, altijd bezig en naar buiten gericht. Nooit bij zichzelf en opgejaagd maakt een chronische onrust zich van hem meester. Die wordt op haar beurt weer omgezet in een beweging naar voren en naar buiten. Zo ontstaat een vicieuze cirkel die steeds maar sneller roteert en uit zichzelf niet stopt. De mens die…

Lees Meer Lees Meer

Artis magister natura est. (*)

Artis magister natura est. (*)

3 januari 2019 Jos Een goede vriend vraagt me om na lange tijd weer eens af te spreken rondom de kerstdagen. Ik heb het stervensdruk, schrijf ik hem terug,  werk me het schoffie achter dat bureau, ik krijg het beeldscherm zelfs in mijn dromen niet meer van mijn netvlies. Barre dagen in die zin, dat laatste einde van het jaar. Ja ja, ik zoek al een gaatje in mijn agenda om je te zien, ergens tussen kerst en nieuw. Vind…

Lees Meer Lees Meer

Kerstgroet en beste wensen aan de lezer

Kerstgroet en beste wensen aan de lezer

20 december 2018 Jos Aan u lezer, fijne kerstdagen ondanks alle sores. Veel sterkte en hou maar van uw geliefden en meest dierbaren, de wereld kent al genoeg tumult. Deze dagen verhalen de onthulling van het licht, van onze transcendente oorsprong en het immanente zijn. Wij en inbegrepen onze cultuur laten ons vangen in de van duur gerafelde netten van het alledaagse zwoegen, het perspectief van wat veel verder reikt in ons bestaan verdrinkt daarin. Dat is heel droef. Rechtvaardig…

Lees Meer Lees Meer

Kerstgedichtje

Kerstgedichtje

17 december 2018 Jos Aan het hemels uitgestrekt gewelf spreekt fonkelend een sterrenspel van eeuwige tijden, nooit zag ik een groet van ginder zo betoverend geschreven, een sierlijk wonder deemoedig geschonken ‘u bent zo kostbaar als wij zijn’.