20 december 2018 Jos

Aan u lezer, fijne kerstdagen ondanks alle sores. Veel sterkte en hou maar van uw geliefden en meest dierbaren, de wereld kent al genoeg tumult. Deze dagen verhalen de onthulling van het licht, van onze transcendente oorsprong en het immanente zijn. Wij en inbegrepen onze cultuur laten ons vangen in de van duur gerafelde netten van het alledaagse zwoegen, het perspectief van wat veel verder reikt in ons bestaan verdrinkt daarin. Dat is heel droef. Rechtvaardig is de wereld niet, de pijn is overal en al zolang, de geschiedenis legt hiervan in veelsoortige beeltenis getuigenis af. Verscholen in ons hart voorbij ons weten, denk ik toch, huist de fluistering van de onmetelijke kostbaarheid van ons bestaan. Wie luistert mag het horen, geen woord dat het vatten kan. Een wonder. Wij en onze kinderen zijn er deel van. Dat maakt zacht, aan niets is meer nood zou ik denken.